Reprezentacja Gruzji po raz pierwszy w historii wystąpi na dużym turnieju tej rangi. Wcześniej za każdym razem na arenie międzynarodowej nie byli w stanie wywalczyć awansu z grupy eliminacyjnej.
Gruzja
Reprezentacja Gruzji – podstawowe informacje
Drużyna | Reprezentacja Gruzji |
Witryna internetowa | gff.ge |
Trener | Willy Sagnol |
Największa gwiazda | Khvicha Kvaratskhelia |
Stadion | Stadion in. Borisa Paiczadze |
Rok założenia | 1992 |
Barwy | czerwono-białe |
Liczba występów na Euro | 1 |
Największy sukces na Euro | nd. |
Liczba występów na Mistrzostwach Świata | 0 |
Największy sukces na MŚ | nd. |
Reprezentacja Gruzji – najbliższy mecz
Reprezentacja Gruzji – wyniki i terminarz meczów
Gruzja – historia reprezentacji
Sakartwelos Pechburtis Pederacia, czyli Gruziński Związek Piłki Nożnej powstał w 1936 roku. Gruzja przez pierwsze kilkadziesiąt lat stanowiła część Związku Radzieckiego i dopiero od 1990 roku federacja jest odrębnym związkiem. Członkostwo zarówno w FIFA, jak i UEFA uzyskali w 1992 roku. Od tego momentu występują na arenie międzynarodowej jako niezależna reprezentacja pod flagą Gruzji. Niepodległość ogłoszona 9 kwietnia 1991 roku zapoczątkowała historię gruzińskiego futbolu. Choć w pierwszych eliminacjach do Euro 92′ przystąpili jako reprezentacja Wspólnoty Niepodległych Państw, tak w następnych turniejach kwalifikacyjnych brali udział już jako zrzeszony członek FIFA i UEFA.
Udział w eliminacjach Mistrzostw Świata oraz Europy nigdy nie kończył się dla reprezentacji Gruzji powodzeniem. Jak dotąd Krzyżowcy stanowili rolę czerwonej latarni w większości grup. W związku, z czym ich udział w kwalifikacjach kończył się zazwyczaj na ostatnich miejscach w tabeli.
Niepodległość i gra pod flagą Gruzji
Swoją przygodę na arenie międzynarodowej w meczach o stawkę rozpoczęli od porażki (0:1) z Mołdawią w eliminacjach Euro 1996. Tamte kwalifikacje można uznać za największą okazję do uzyskania awansu, bowiem Gruzja zakończyła grupę na 3. miejscu, wyprzedzając m.in. kadrę Walii. Podczas kwalifikacji na mundial w 98′ Gruzini rywalizowali m.in. z Polską. Ostatecznie na mistrzostwa świata się nie dostali, kończąc grupę na 4. miejscu z takim samym dorobkiem punktowym jak biało-czerwoni. Każdy następny udział w grupie eliminacyjnej do dużego turnieju kończył się zajęciem ostatniego bądź przedostatniego miejsca. Nadziei na poprawę wyników nie było, a Gruzja w tamtym czasie należała do marginesu drużyn narodowych.
Światełko w tunelu dla gruzińskiego futbolu pojawiło się wraz z utworzeniem Ligi Narodów. W pierwszej edycji nowego turnieju Gruzja wywalczyła od razu awans do dywizji C, a swój sukces powtórzyła dwie edycje później. Aktualnie podopieczni Willy’ego Sagnola należą do stawki rywalizującej w dywizji B Ligi Narodów. Wraz z coraz większymi sukcesami na arenie międzynarodowej przyszło największe osiągnięcie reprezentacji Gruzji. Krzyżowcy po barażach wywalczyli przepustkę na Euro 2024, w finale pokonując po rzutach karnych Grecję. Dla Gruzji udział w niemieckim turnieju będzie debiutem w rozgrywkach tej rangi.
Największe gwiazdy reprezentacji Gruzji w historii
Bez cienia wątpliwości Gruzja jako kraj piłkarski rozkwitła w ostatnich kilku latach. W tym czasie do najlepszych lig w Europie trafiło kilku reprezentantów kraju. Największą karierę na zachodzie zrobili Khvicha Kvaratskhelia, Giorgi Mamardashvili czy Georges Mikautadze. Wcześniej o sile kadry stanowili Shota Arveladze, Kakha Kaladze czy Levan Kobiashvili.
Na wyróżnienie zasługuje również Guram Kashia i Jaba Kankava. Obaj wciąż grają w reprezentacji narodowej, a pierwszy z nich ma najwięcej występów w historii Krzyżowców – 112. Jeśli chodzi o najskuteczniejszego piłkarza w dziejach reprezentacji Gruzji to od 2007 roku nikt nie przebił Shoty Arveladze, który w kadrze strzelił 26 goli w latach 1992-2007. Z obecnej drużyny najbliżej tego wyniku jest gwiazda Serie A oraz Napoli. Khvicha Kvaratskhelia ma na swoim koncie 15 goli w kadrze.
Selekcjoner reprezentacji Gruzji
Willy Sagnol po czteroletniej przerwie od pracy trenerskiej zdecydował się w lutym 2021 roku przyjąć ofertę z Gruzińskiego Związku Piłki Nożnej. Francuz na stanowisku selekcjonera zastąpił Vladimira Weissa, który pracował z kadrą w latach 2016-2020. Reprezentacja Gruzji pod wodzą 47-letniego byłego piłkarza Bayernu Monachium zanotowała ogromny progres. Nie tylko był w stanie wykrzesać z zawodników to, co najlepsze w Lidze Narodów, ale również przeszedł do historii, doprowadzając Gruzję na Euro. Zanim rozpoczął pracę w Gruzji wcześniej jako asystent Carlo Ancelottiego pracował w Bayernie. Ponadto w roli pierwszego trenera odpowiadał za wyniki Bordeaux w latach 2014-2016 oraz reprezentacji Francji do lat 21 w okresie 2013-2014. Zanim związał się z rolą trenera, pracował w federacji francuskiej jako dyrektor techniczny, a następnie kierownik organizacji.
Droga reprezentacji Gruzji do Euro 2024
Udział w Mistrzostwach Europy 2024 reprezentacja Gruzji zawdzięcza przede wszystkim dobremu wynikowi w Lidze Narodów. Od momentu zmian wprowadzonych przez UEFA część reprezentacji ma zapewniony udział w barażach o awans na Euro. Jedną z tych drużyn była właśnie Gruzja, która rozgrywki w grupie zakończyła na 4. miejscu za plecami m.in. Norwegii, a mimo to uczestniczyła w decydujących meczach o bilet na niemiecki turniej.
Gruzja w eliminacjach trafiła do grupy A z Hiszpanią, Szkocją, Norwegią oraz Cyprem. Poza reprezentacja z Półwyspu Iberyjskiego pozostałe kadry prezentowały dość zbliżony poziom. Jednak w trakcie kwalifikacji Szkocja okazała się bezkonkurencyjna w walce o 2. miejsce. Tym samym Krzyżowcy stracili szanse na bezpośredni awans. Podopieczni Willy’ego Sagnola wygrali dwa mecze w grupie, odnieśli 2 remisy, a także zanotowali 4 porażki. Gruzja była lepsza w spotkaniach z Cyprem (4:0, 2:1). Natomiast w pozostałych meczach wywalczyli zaledwie 2 punkty. Starcia z Norwegią zakończyły się wynikami (1:1, 1:2), ze Szkocją (2:2, 0:2), a z Hiszpanią (1:7, 1:3).
Ostatecznie o losach awansu przesądziły mecze barażowe. Tam Gruzja w półfinale pokonali (2:0) Luksemburg, a w finale byli lepsi od Grecji. Do wyłonienia zwycięzcy potrzebna była seria rzutów karnych, w której decydujący strzał oddał piłkarz Lecha Poznań – Nika Kvekveskiri.